-
1 sekre|t
m (G sekretu) 1. (tajemnica) secret- wyjawić komuś sekret to tell sb a secret- dochować sekretu to keep a secret- dopuścić kogoś do sekretu to let sb in on a secret- nie mieć przed kimś żadnych sekretów to have no secrets from sb- chować sekret to hide a secret- robić z czegoś sekret to be secretive about sth- utrzymywać a. trzymać coś w sekrecie to keep sth secret a. under wraps- węszyć a. wyczuwać sekret to suspect a secret- wyciągnąć a. wydobyć z kogoś sekret to worm a secret out of sb- powiedziała mi o tym w sekrecie she told me about it in secret- w sekrecie zbierał o nas informacje he was secretly gathering information about us2. zw. pl (tajniki) secret (czegoś of sth)- sekrety natury/ludzkiej psychiki the mysteries of nature/the human mind- cały sekret polega na odpowiednim dobraniu składników the whole secret is a. lies in the proper selection of ingredients- odkryć/posiąść sekrety czegoś to discover/master the secrets of sth- w czym tkwi sekret szczęścia/powodzenia? what is the secret of happiness/success?■ zabrał (swój) sekret do grobu książk. the secret died with himThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > sekre|t
-
2 entlocken
entlocken *jdm ein Geheimnis \entlocken skłonić kogoś, by zdradził sekreteinem Instrument Töne \entlocken wydobyć dźwięki z jakiegoś instrumentu
См. также в других словарях:
sekret — m IV, D. u, Ms. sekretecie; lm M. y 1. «sprawa, którą trzeba ukrywać, której nie należy rozgłaszać; tajemnica» Wielki sekret. Sekrety rodzinne. Sekrety między koleżankami. Dochować, dotrzymać, strzec sekretu. Utrzymać, zachować sekret. Wyciągnąć … Słownik języka polskiego
sekret — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. sekretecie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} informacja, sprawa, której się nie ujawnia, nie przekazuje dalej; tajemnica : {{/stl 7}}{{stl 10}}Sekrety nastolatek. Dochować… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wydobyć — dk, wydobyćbędę, wydobyćbędziesz, wydobyćbędą, wydobyćbądź, wydobyćbył, wydobyćbyty wydobywać ndk I, wydobyćam, wydobyćasz, wydobyćają, wydobyćaj, wydobyćał, wydobyćany 1. «wydostać z wnętrza na powierzchnię; wyciągnąć, wyjąć» Wydobyć walizkę z… … Słownik języka polskiego
